niedziela, 16 grudnia 2012

Sons of Anarchy S05

    soaka

Ten sezon był słabszy od poprzedniego, oglądało się go dużo gorzej i było kilka nudnych odcinków. Nie znaczy to, że był słaby, o czymś takim nie może być mowy. Był zaledwie bardzo dobry, na czym zaważył przede wszystkim środek serii, który spuścił nieco z tonu. Zabrakło też budowania napięcia na przestrzeni tych kilkunastu epizodów. Nie oczekiwałem końca tak jak rok temu. Brakowało gęstej atmosfery i przeczucia, że zbliża się coś wielkiego. Zamiast tego dostałem kilka tygodni z życia klubu i radzenia sobie z nowymi problemami wynikającymi z ich wcześniejszych działań. Oczywiście, był wątek przewodni i koniec można było przewidzieć, ale nie położono takiego nacisku na fabułę jak rok temu. Brakowało też na prawdę mocnych i niezapomnianych momentów, a przymiotników takich jak "perfekcyjny" czy "fenomenalny" używałem nie tak często jak w zeszłym sezonie. Minusów i osobistych zawodów tyle. Reszta będą w większości zalety bo to wciąż serial wybijający się na tle obecnie emitowanych pozycji.

Sezon rozpoczyna się z rozmachem, a SAMCRO wpada z deszczu pod rynnę jakby mało mieli kłopotów. Do problemów z CIA dojdą konsekwencję ostatnich czynów Tiga z poprzedniego finału czyli zabicia córki Demona Pope'a. Jest to wróg inny od poprzednich, wyrachowany biznesmen nie ulegający emocją dlatego walka z nim okaże się taka ciężka, a gangsterskie metody zawiodą. Klub z jego powodu będzie cierpiał przez cały sezon. Równie kłopotliwy co konflikt zewnętrzny będzie ten wewnętrzny. Po tym co działo się w zeszłej serii dojdzie do nasilenia konfliktu między Jaxem, a Cleyem, a konkluzji doczeka się też kilka starych wątków. Czyli będzie się działo. Może nie tak dużo i nie tak dynamicznie co dawniej, ale na nudę nie będzie można narzekać, a im bliżej końca sezonu tym większy syf w klubie co chyba jest już tradycją.

Sons.of.Anarchy.S05E04.720p.HDTV.x264-EVOLVE.mkv_snapshot_24.43_[2012.10.03_23.26.15]
Jednak sama fabuła nie była najważniejsza w tej serii. Najważniejsi byli bohaterowie. Większy nacisk położono na relację Jax/Clay, a mniejszą rolę zaczęli odgrywać Juice i Opie, których całkiem sporo było w S04, a tutaj pojawiali się sporadycznie. Częściej za to gościł na ekranie Chibs i Otto. Można też zauważyć pewien trend w tym sezonie - degeneracja bohaterów. Owszem to są gangsterzy i muszą być brutalni, ale tutaj zaczęli przechodzić samych siebie, nie raz przekraczali granicę przez co traciłem do nich część sympatii bo nie mogłem usprawiedliwić ich czynów. Największym wrogiem okazał się nie Damon Pope, a raczej bohaterowie dla samych siebie. Autodestrukcyjne zachowanie  i niewłaściwe wybory, które niosą za sobą potencjalnie katastrofalne skutki. Nawet Roosvelt zdradził swoje ideały. Co ważne, wszystkie te działania są zgodne z charakterem postaci więc nie można narzekać na to co się dzieje. Otto ma cierpieć, Tara upodabnia się do Gemmy, a cała rodzina Taylorów jest dla siebie toksyczna. Ten kurs został obrany już dawno i Kurt Sutter konsekwentnie się go trzyma.

Sporo działo się też u żeńskich bohaterek. Relacje Tary z Gemmą od zawsze były ciężkie i te dwie nigdy nie mogły na dłużej zakopać topora wojennego. Tutaj jest dalsza eskalacja ich konfliktu i paradoksalnie pokazanie podobieństw między tymi dwiema kobietami. Zachowanie Claya przy życiu odcisnęło piętno na jednej i drugiej - Gemma szaleje w klubach, pije, pali trawę i uprawia niezobowiązujący seks, a Tara trzyma broń pod ręką, również nie stroni od alkoholu, ale też chcę się dowiedzieć więcej o działalności ukochanego. Zrobi wszystko by chronić swoją rodzinę, a teraz uważa za nią też klub. Zdaje sobie jednak sprawę z tego że Charming jest toksyczne, ma go dość i przez to jest rozdarta wewnętrznie. Mimo wszystko stara się chronić Jaxa tak jak dawniej Gemma Claya.  I oczywiście będzie to miało swoje konsekwencję.

Sons.of.Anarchy.S05E01.720p.HDTV.x264-EVOLVE.mkv_snapshot_07.06_[2012.09.17_00.09.49]
Damon Pope to nie jedyna nowa postać, która pojawiła się w tej serii. Równie ważną rolę odgrywa Nero Pedrila. Jest to właściciel burdelu z gangsterską przeszłości, który wchodzi w bliższe relację z klubem i Gemmą. Postać ta pogłębia Gemmę i zmusza ją do ciężkich wyborów, ale też ma wpływ na Jaxa. Tak jak on, Nero obiecał sobie że przejdzie na emeryturę, będzie żył spokojnym życiem wraz z synem i skończy ze starym. Jax chcę tego samego dlatego tak dobrze się rozumieją. Koniecznie w tym momencie trzeba pochwalić osoby odpowiedzialne za castingi bo wybranie do ról Harolda Perrineau (Pope) i Jimmego Smitsa to strzał w dziesiątkę. Ten pierwszy wcielił się w tak odmienną postać od Michaela z Lost mimo, że też stracił dziecko, a ten drugi charyzmatyczny i niezapomniany jak zawsze. Całkiem niespodziewany występ zaliczyła też Ashley Tisdale, która całkiem nieźle się wpasowała w konwencję serialu. Walton Goggins (Venus van Dame!) i Joel McHale wprowadzili do serialu trochę humoru i na pewno ich występy zostaną zapamiętane. Szczególnie Gogginsa.

Zapamiętane zostaną też niektóre sceny tego sezonu. Było ich raptem kilka, ale były niezwykle emocjonujące i długo po obejrzeniu odcinka egzystowały na granicy świadomości. Oczywiście epatowały one brutalnością, ale tutaj ma ona swój cel, nie jest tylko by szokować. Tutaj ona wywołuje emocję i je uwypukla, jest pokazywana z pietyzmem by podkreślić okrucieństwo sytuacji i czynów jakich dopuszczają się postacie. Jest odzwierciedleniem ich bezwzględności lub tragedii. Były też sceny przyjemne i zabawne, o których szybko się zapomina, ale umilają oglądania i podkreślają klimat. Może i brakuje im świeżości, ale pościgi i strzelaniny dalej są efektowne, a czarny humor wciąż bawi, szczególnie Chucky, który chyba nigdy się nie znudzi.

Sons.of.Anarchy.S05E01.720p.HDTV.x264-EVOLVE.mkv_snapshot_31.38_[2012.09.17_00.34.38]
Słówko o muzyce. Jak zwykle niesamowita, idealnie dobrana i dostosowana do tego co dzieje się na ekranie. Dynamiczne meksykańskie rytmy podczas pościgów czy melancholijne melodię gdy dzieje się coś smutnego. Występują też klamry muzyczne spinające niektóre odcinki co wpływa na ich kompozycję. Ogromny plus też za cover Sympathy fot the Devil z finału sezonu. Wyszedł równie udanie co House of the Rising Sun z S04.

Niesamowity utwór na koniec sezonu to nie jedyna rzecz spinająca te dwa finały. Jest też symboliczne odwołanie do ostatniej sceny, która zapewne znowu określi kierunek rozwoju serialu. Bo to co działa się w finale będzie miało istotny wpływ i może mocno przedefiniować Sons of Anarchy. Czy się udan? Wszystko zależy od odwagi Kurta Suttera bo może równie zachowawczo postąpić jak rok temu. Ja czekam na następną serię bo określenie "bad ass biker Sopranos" nie jest na wyrost. Owszem z sezonu na sezon jest coraz gorzej, ale wciąż na tyle dobrze, że warto oglądać.

OCENA 4/5

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz