niedziela, 30 czerwca 2013

Serialowe podsumowanie tygodnia #39 [24.06.2013 - 30.06.2013]

To był dobry tydzień bo tak trzeba nazwać 7 dni podczas których obejrzało się dwa finału. Wprawdzie ostatni odcinek Castle zawiódł bo zabrakło emocji, ale już Person of Interest zafundowało szaloną jazdę bez trzymanki przez 40 minut. Obiecująco zapowiadają się kolejne serie tychże seriali. Wróciłem też do Coppera. Zostały mi trzy odcinki więc wypadałoby je w końcu zobaczyć. Serial ten to solidna produkcja, tak jak Hell of Wheels, ale mam z nimi problem - nie chcę mi się do nich wracać. Wydarzenia i bohaterowie nie angażują tak jak powinni przez co po finale zapewne nie wrócę już do serialu. W ostatnim tygodniu premierę miało wielce wyczekiwane Under the Dome. Było dobrze, ale tutaj też mam więcej zastrzeżeń i obaw niż nadziei na świetną produkcje. Dostrzegłem za dużo czynników które mogą pogrzebać ten dobrze zapowiadający się produkt. Oby mój pesymizm do nowych seriali ogólnodostępnej telewizji okazał się w tym miejscu nie na miejscu. 

O wiele lepiej zapowiada się przyszły tydzień. Przede wszystkim dwa wielkie powroty miłych panów - Dextera i Luthera. Ten pierwszy już za trzy miesiące pożegna się z widzami i oby był to poziom znany z sezonów 1,2 lub 4 bo w moim odczuciu te były najlepsze. Będzie ciężko o dobry finał po rozstania zazwyczaj zapewniają niedosyt. Tak pewnie będzie też w przypadku Breaking Bad, ale to akurat temat na zupełnie inną notkę... Powrót Luthera również powinien zapewnić sporo emocji tym bardziej, że wraca stara, dobra przyjaciółka. Jest na co czekać i czym się ekscytować. Dojdzie też jedna nowość do oglądania. Kolejny dżentelmen o imieniu Ray Donovan prosto od Showtime. Recenzje są nadzwyczaj pozytywne więc serial powinien na stałe zapisać się w moim kalendarzyku. Jakby tego było jeszcze mało to na przyszły tydzień mam zaplanowane trzy pierwsze odcinki The Shield. Szykuje się kawał nadzwyczaj dobrej telewizji, a jeszcze w międzyczasie trzeba wygospodarować trochę miejsca na Wimbledon.

UWAGA! PONIŻSZA NOTKA ZAWIERA SPOILERY

 Castle S05E22 Still
- zagrożenie życia Kate wyszło przednio. Oczywiście wiadome było, że nic się jej nie stanie ale sceny w mieszkaniu zamachowca i próby odnalezienia prawdy wypadły nieźle. Wszystko to były przeplatane cudownym humorystycznym przekomarzaniem się Ricka i Kate. Kto się pierwszy w kim zakochał i wyciąganie brudów z przeszłości. Flashbacki zmontowane z starych i charakterystycznych scen wyszły bardzo sentymentalnie jakby serial miał się lada dzień skończyć. Były przyjemne, ale żałuję że nie pokuszono się o jakieś nowe ujęcia nakręcone specjalnie z tej okazji. Dobrze też było zobaczyć jak bardzo zmienili się aktorzy przez te 5 lat
- końcówka z Gates trochę niespodziewana, ale tylko trochę. Oczywiście, że nie jest idiotką, ale mogła też jakoś spuentować tą całoodcinkową kłótnie

OCENA 4/6
Castle S05E23 The Human Factor
- trochę przesadzony odcinek. Rozumiem tą lekką konwencje serialu, ale co za dużo to nie zdrowo. Drony, armia, dziwni agenci, teorie spiskowe, przecieki - przesada pakować tyle rzeczy w jednym odcinku bo przez to śledztwo wyszło dość przeciętnie. Dobrze jednak że było się z czego pośmiać. Rick paplający cały czas o buncie maszyn był zabawny, tak jak Kate robiąca mu dowcip. To właśnie sceny między tą dwójką były najlepsze
- koniec trochę zaskoczył. Kate zmieniająca prace? Nie sądzę chociaż odmiana od policyjnych spraw mogłaby wyjść na plus. Tylko co na to Rick?

OCENA 3/6


Castle S05E24 Watershed
- to był finał? Lekko rozczarowujący. Brakowało emocji i napięcia między bohaterami. To nie to co w czwartym czy trzecim sezonie. Może i cliffhanger istotny i trzymający w niepewności, ale to nie jest jakaś wielka bomba, a raczej logiczna konsekwencja całego sezonu, a zwłaszcza jego drugiej połowy. Trochę się przez to rozczarowałem. Teoretycznie odpowiedź jest oczywista i Kate powie tak Rickowi bo odrzucenie jego oświadczyn by wiele zmieniło. Tak jak przyjęcie przez nią nowej pracy. Status quo powinien zostać zachowany i dalej będzie to stary dobry Castle tylko z trochę innym napięciem między głównymi bohaterami
- sama sprawa całkiem przyjemna, ale znowu, to za mało jak na finał.Trochę pogmatwane, trochę przesłuchanie i szukania nowych tropów - taki Castleowy standard.
- bardziej mnie ucieszyło, że Alexis i Martha się pojawiły bo już od dłuższego czasu ich nie było. Lubię te domowe sceny i pokazanie, że to kobiety są najmądrzejsze w tym domu. Do tego plus za powracającą kobietę od sprzętu oraz gościnny występ Mekenna Melvin czyli Alex z Chuck

OCENA 4/6

Copper S01E08 Better Times Are Coming
- dobry odcinek, kontynuacja poprzednich wątków wyszła solidnie, jednak i tak mam sporo zastrzeżeń. Największe dotyczy Morehousa. Za łatwo mu poszło. Wątek z greckim ogniem i zamachem po wygranej Lincolna dobrze się zapowiadał, ale jakoś stracił impet. Może jakby był ważniejszy i więcej miejsca by mu poświęcono odczucia byłby inne. Tak za dużo w tym wszystkim szczęścia i przypadku, a nie planowania
- śledztwo było średnie, porywczość Maguira irytowała. Jednak już sama końcówka z odnalezieniem żony przez Corcyego zaskakująca. Czyli Maguire cały czas chronił przyjaciela, ale raczej Corcky nie będzie z tego zadowolony. Annie i Eva też pewnie nie będą się z tego cieszyły, wprowadzenie żonki wniesie pewnie sporo napięcia

OCENA 4/6

Dark Shadows - Beginnings Episode 13/209
- ruszyło się trochę do przodu. Burt siedział w więzieniu za morderstwa, a Roger jakoś z tym wszystkim jest związany. Nie wiadomo co i jak, ale Burt szykuje zemstę. Czy posunąłby się do sabotowania samochodu? Czy może jest raczej z tych co wolą by ich przeciwnicy cierpieli? Wolałbym ten drugi rodzaj. Ciekawi mnie też czy Victoria coś o tym powie bo jak nie zaczną ją podejrzewać
- a właśnie Victoria - trochę się nowego dowiedziała, ale nic konkretnego. Bardziej mi się w niej podobało, że była w stanie kłamać by osiągnąć swój cel. Co jest jeszcze w stanie zrobić?
- jakie jeszcze tajemnice skrywa Matthew? Odźwierny wie pewnie najwięcej i pewnie odegra jeszcze jakąś istotną rolę

OCENA 2.5/6

Dead Like Me S01E09 Sunday Mornings
- tym razem sporo miejsca dostał ojciec George i pokazane jest, że każdy na swój sposób przeżywa żałobę, a miłość jest nawet jak nie wypowiedziane. Czasem zmieniamy się my, a nie świat który nas otacza, ale to na niego wszystko zwalamy. Podoba mi się w tym serialu, że można się doszukiwać drugiego dna mimo, że cały czas jest poświęcony jednej tematyce. Końcówka trochę pesymistyczna, ale pasująca do serialu, powiedziałbym nawet że przewidywalna
- Roxy wróciła! I jakie zabawne sceny miała. Nie wytrzymała nerwowo i wyciągnęła gościowy dusze po czym dostał on objawienie - cudowny wątek. Jednak najlepsze w odcinku i tak było to jak George powiedziała, że Saul to jej ojczym, a Roxy matka.
- Mason też był świetny. Kilka niezłych scen jak był zakochany, ale przeszedł samego siebie zakładając garniak. Widać też, że coraz bardziej iskrzy między nim, a Daisy

OCENA 4/6

Defiance S01E10 The Bride Wore Black
- to mnie zaskoczyli w tym odcinku! Burmistrz Nickolett okazała się Indoegenem i morderczynią za razem po czym sama została zabita. Lubię takie zwroty akcji i oby w przyszłości było ich więcej. Teraz tylko czekać aż nasz dzielny stróż trafi na ślad pani doktor i złotego artefaktu
- poprowadzenie śledztwa i flashbacki też na plus. Dowiedzieliśmy się trochę nowego o postaciach i do tego ich wypowiedzi były na tyle dwuznaczne by skomplikować śledztwo
- sam ślub wyszedł dobrze widać, że twórcy serialu mają sporo pomysłów by przedstawić obce rasy. Całkiem klimatyczna ceremonie wynagrodziła mi to że młodzi średnio mnie interesują.

OCENA 4/6

Person of Interest S02E19 Trojan Horse
-  Shaw się pojawiła! Szkoda tylko, że zaledwie na moment. Jednak i tak skradła ten odcinek. Nie mogę się doczekać co ciekawego się stanie gdy dorwie się do Root. Poza tym przydałaby się jej pomoc bo stawka jest coraz większa. Chińska organizacja i cyber terroryzm. Dzieję się. Znowu też w wątku odcinka była firma informatyczna i znowu Harold z Johnem zdobyli przyjaciela. Czyżby to budowanie podwalin pod coś większego, a ci geniusze informatyczni mieliby powrócić by pomóc np. w przywróceniu Maszyny?
- Cal nie żyję, a mnie to nie rusza. Wątek HR lekko poszedł do przodu, ale i tak wciąż daleko mu do końca. Pewnie jeszcze przed finałem pokomplikuje się sytuacja Fusco, a teraz Carter będzie pragnęła zemsty. Szkoda tylko, że średnio mnie to obchodzi

OCENA 4/6

Person of Interest S02E20 In Extremis
- sprawa odcinka nudna acz niespodziewana. Kto by pomyślał żeby już na samym początku zatruć numer, a potem szukać jego mordercy. Dobry pomysł i jeszcze wynikał z tego co dzieje się w okół Maszyny.
- Fusco się wywinął. Ledwo. Tylko, że Carter musiała mu pomóc. Jednak może teraz ta dwójka przyczyni się do zamknięcia HR? Najwyższa pora

OCENA 3/6

Person of Interest S02E21 Zero Day
- Maszyna zyskuje samoświadomość? To jest doprawdy ciekawe. Oczekuje, że w finale wydarzy się coś szokującego co zmieni trochę reguły rządzące serialem.
- sceny Root/Finch jak zwykle świetne, nigdy nie wiadomo czego się można spodziewać z powodu jej nieobliczalności. Jakby tego było mało wprowadzono też w to wszystko Grace. Jestem pod wrażeniem jak serial żongluje wątkami i sprawnie opowiada historię
- pojawiła się Shaw! Świetna scena z wyciąganiem Johna z komisariatu. Nie można jej nie lubić. Marzy mi się jej spotkanie z Zoe Morgan, ale na razie trochę na to za wcześnie
- Carter została wrobiona w zabójstwo przez HR. Czyli jeszcze za wcześnie na koniec tego wątku...

OCENA 4.5/6

Person of Interest S02E22 God Mode
- koniec sezonu, pozostaje tylko żałować, że tak szybko. Akcja była fenomenalna, nie dało się nudzić, cały czas się działo coś. Jakiś żarcik, jakieś strzelanie czy pościgi. Było całkiem efektownie i oto miało chodzić. Szczególnie super wyszedł god mode. Maszyna dająca instrukcję bohaterom. To trochę oszukiwanie, ale co tam. Działało
- cliffhanger mocny - Maszyna uzyskuje samoświadomość i zmienia swoją lokalizację. Teraz nawet nie będzie się rebootowała i będzie cały czas zmieniała. Aż się boję czego można się spodziewać bo ostateczny może się zrobić zła. Zabezpieczenia to jedno, ale przecież ona cały czas się rozwija. I po co dzwoniłaby do Root? Co takiego ma jej do przekazania? Pozostaje też wątek Decimy. Na pewno nie odpuszczą tak łatwo.
- scena w pustym magazynie świetna. Miała być Maszyny były pustki. Okazało się też, że jednak nie znamy szefa tej agencji od neutralizowania aktów terroru, a jest nią kobieta. Kolejna silna kobieca postać w tym serialu. Już nie mogę się doczekać żeby ją poznać i zobaczyć jaka aktorka się w nią wcieli
- Carter zaszalała - uwolniła Eliasa i postrzeliła glinę żeby tego dokonać. Zupełnie poza regułami co zupełnie do niej nie podobne. Ciekawe co się z nią stanie w przyszłym sezonie. Trochę tylko średnio, że wątek HR dalej będzie kontynuowany

OCENA 5/6

Suburgatory S01E09 Driving Miss Dalia
-przyjemny odcinek, momentami zabawne i to w sumie tyle co o nim można powiedzieć najważniejszego
- przygody Tess z Dalią śmieszne, szczególnie spotkanie w szkole, albo pod koniec odcinka u Dalli w domu, ale sam wątek romantyczny nudnie się zapowiada. Dobrze jednak, że jest jakiś motyw przewodni na horyzoncie
- George w klubie wypadł ok, jednak jak zwykle w tym seriale niektóre sceny mocno przesadzone przez co już nie zabawne.

OCENA 3/6

True Blood S06E02 The Sun
- nie mam może wiele do powiedzenie o odcinku, ale dobrze się bawiłem. Momentami było tak zabawnie głupio, że humor się od razu poprawił. Choćby Eryk przebrany za dziennikarza czy Jason uważający się za wróżkowego księcia. Cudowne sceny. Fabularnie też nie najgorzej - ludzie się zbroją, są w stanie walczyć z wampirami, ale jeszcze nie znają ich wszystkich sekretów. Zapowiada się dobry wątek na ten sezon. Jest jeszcze Billith z misją ratowania wampirów. Tylko jaki jest prawdziwy cel i plan wobec ludzi? Mam nadzieje, że te dwa wątki zgrabnie się połączą
- u Sooki nudno. Poznała jakiegoś Bena i zapowiada się kolejny wątek romansowy mimo, że mówi ona że nic z tego. Wiadomo przecież jak to się skończy. O wiele bardziej podoba mi się wątek Warlowa i rodzinny status Sooki. Wróżkowa księżniczka. Ciekawe czy np. w następnym sezonie jakoś ta wojna w wróżkowym wymiarze na nią wpłynie. Najwyższy czas powrócić do tego wątku
- u Terrego, Andyego i Sama nudy. Już dawno te postacie przestały być interesujące. Chociaż pomysł z ujawnieniem się zmiennych jest dobry

OCENA 4/6

Under the Dome S01E01 Pilot
 - odcinek dobry, będę oglądał dalej, ale nie mam zamiaru zachwycać się i rozpowiadać jaki to cudowny serial. I bardzo dobrze bo ostatnio mam tak, że im mniej spodoba mi się pilot tym później jest lepiej. Oby w tym przypadku było tak samo. Jednak będzie o to ciężko bo to w końcu CBS i serial letni. Niby coś się zmienia na rynku telewizyjnym, jest zapowiedź rewolucji w tv, ale jeszcze nie oznacza to, że po dobrym pilocie nie będzie gorzej poza tym już mam kilka zastrzeżeń - wątki miłosne i irytujące nastolatki. Boję się, że na tym wątku ten serial polegnie i mnie za nudzi. sami bohaterowie jak na razie do mnie zbytnio nie przemawiają, ale daje im czasu, optymistyczne jest to że wcielają się w nich znane twarze. Może będzie potem iskrzyć i lepiej zostaną poprowadzone. Chociaż ich przedstawienie wyszło całkiem strawnie 
- najlepsza w tym wszystkim jest tajemnica. Pytanie numer jeden to czym jest ta kopuła. I szczerze mówiąc nie chciałbym dostać na nie odpowiedzi zbyt szybko. Bardziej jestem zainteresowany wątkami w okół tego - o co chodzi z nawiedzeniami? Spadające różowe gwiazdy? Czyżby na terenie USA powstało więcej kopuł? A jeśli nie to co to oznacza? Ciekawe jest również o co chodzi z propanem i czy władza miasteczka wie więcej niż mówi o kopule czy może to jakaś inna tajemnica
- w przyszłości chciałbym zobaczyć jakieś zamieszki w mieście, niepokoje społeczne, załamanie się ekonomii, brak zapasów, tworzenie się gangów i porzucenie większości zasad moralnych. Oby to nie były pobożne życzenia

OCENA 4/6


Obejrzane odcinki - 14
Najlepszy odcinek - Person of Interest 2x22
Najgorszy odcinek -  Dark Shadows - Beginnings Episode 13

"Kroniki królobójcy I: Imię wiatru" - Patrick Rothfuss


Imię wiatru od kilku lat krzyczało do mnie z empikowej półki "przeczytaj mnie". Książka zachęcała swoją objętością oraz piękną okładką. Branżowe nagrody były kolejnym czynnikiem motywującym by zapoznać się z Kronikami królobójcy. W końcu się skusiłem i muszę powiedzieć, że to była bardzo dobra decyzja. Może nie jest to wiekopomne dzieło, ale solidna lektura, którą na długo się zapamiętuje, chcę się zapoznać z dalszą częścią przygód bohatera tytułowych kronik oraz z chęcią zobaczyłoby się filmową adaptację.

Rzeczą, która sprawia że pozycja ta tak bardzo angażuje jest sposób narracji. Sama fabuła nie jest porywająca, to w większości fantastyczna klisza na kliszy i ograny motyw, ale to jak została zaprezentowana zasługuje na pochwałę. Jednak początek tego nie zwiastuje. Poznajemy karczmarza skrywającego tajemnicę i przyglądamy się jego życiu. Wiemy, że to tylko powolne rozpoczęcie bo pojawiają się przesłanki, że historia nabierze rozpędu i szykuje się coś epickiego, ale pojawia się twist fabularny. Pojawia się Kronikarz, który następnie spisuje historię Kvothe przez co niemal cała książka to opowieść o czasach minionych, kronika życia głównego bohatera. Sposób narracji trochę przypomina Czarnoksiężnika z Archipelagu Ursuli K.Le Guin gdzie opowiedziane zostało życie Geda i od czasu do czasu pojawiały się wskazówki co do przyszłych wydarzeń. Tyle tylko, że tutaj wszystko jest niezwykle szczegółowe. Życie Kvothe jest przedstawione niemalże dzień po dniu z godną podziwu skrupulatnością bez większych przeskoków w czasie. I co najważniejsze prawie wcale się to nie dłuży. Życie z trupą, w wielkim mieście czy na Uniwersytecie Magów. Ograne motywy z powieści fantastycznej, ale jak pięknie to wszystko zostało napisane. Bogate opisy świata (o którym wciąż mało wiadomo co jest konsekwencją sposobu opowiadania historii), przemyślana ewolucja głównego bohatera i jeszcze większa intryga, która została zaledwie muśnięta. Patrick Rothfuss nie poprzestał jedynie na opowieści w opowieści, ale postanowił zaszaleć i mamy tutaj kompozycje szkatułkową. Wielkie brawa jak dobrze wyszły autorowi kolejne warstwy opowieści, które z początku wydają się miłym umilaczem zwiększającym zainteresowanie światem, a ostatecznie odgrywają bardzo istotną rolę.

Koniecznie muszę jeszcze napisać o trzech "m". Pierwsze z nich to magia. Jak niemal każda książka fantastyczna tak i ta posiada swój własny system magiczny, a nawet dwa. Ten opiera się na sympatii czyli przyciąganiu materii oraz imionach rzeczy (kolejne nawiązanie do Czarnoksiężnika z Archipelagu). Wiadomości o nich dawkowane są stopniowo i tak jak Kvothe również i czytelnik uczy się zasad nim rządzących. Z pewnością autor nie odsłonił jeszcze na jego temat wszystkich kart. Równie fascynujące w lekturze i istotne dla historii jest drugie "m" mianowicie muzyka. Jest jedną z pasji bohatera i widać to podczas lektury, czuć jaki ładunek emocjonalny ona niesie mimo, że została opisana na kartce papieru. Wielka szkoda, że do książki nie jest załączona płyta CD. Trzecie "m" nie będzie dla nikogo zaskoczeniem bo chodzi o miłość. Oczywiście, że musiała się pojawić. Uczucie rozkwita powoli by z przyjaźni przerodzić się w coś więcej i pokonać wszystkie przeciwności. No prawie... Niestety, ale ten motyw zawodzi, chociaż może to akurat subiektywne odczucie i nastoletniemu czytelnikowi to się spodoba. 

Niestety, ale to nie koniec zastrzeżeń jakie mam do książki. Większość to zwykłe czepialstwo, ale jako że pisze tutaj własną opinię to przeleję ją na ekran komputera. Przede wszystkim dłużyzny. Nie to, że ma się problem z rozpoczęciem lektury bo tak nie jest, ale momentami chcę się by akcja już teraz skoczyła do przodu i coś się wydarzyło. Paradoksalnie jak w końcówce pojawia się trochę więcej akcji to czuje się niedosyt, że tak właśnie wyglądają ostatnie rozdziały. Zdecydowanie lepiej można by było je napisać. Niestety nie czuć, że to koniec, brakowało mocnego cliffhangera, a zamiast tego pojawiło się zwykłe CDN. Przyczepie się też do bohaterów drugo i dalszo planowych. Skupienie się na Kvothe spowodowało ich zaniedbanie i poza trzema czy czterema postaciami nie ma tam nikogo godnego uwagi. 

Chwilę ponarzekałem, ale nie zmienia to faktu, że Imię wiatru mimo swojej objętości czyta się zadziwiająco szybko. Jest to lektura przyjemna i sprawiająca, że chcę się więcej, a to jest przecież wyznacznik dobrej opowieści. Do Kronik królobójcy na pewno jeszcze wrócę i liczę, że poziom zostanie co najmniej utrzymany. 

OCENA 4.5/6

poniedziałek, 24 czerwca 2013

Serialowe podsumowanie tygodnia #38 [17.06.2013 - 23.06.2013]

SPOILERY


Castle S05E21 The Squab and the Quail
- Rick grający na PS3 w Skyhawka i ignorujący Kate na początku odcinka był cudowny. I ta chwila zawahania jak postawił konsolę nad nią. Dzięki temu w odcinku wywiązało się  sporo komediowych sytuacji  - zazdrosny Rick i flirtujący z Kate Voughn. Odcinek się udał. Do tego jeszcze pojawiła się sprawa zaręczyn i przyszłości związku.
- wątek odcinka z mordercą na wolności średnio wyszedł, bardziej wątki skupiły się na bohaterach. Gdyby nie to pewnie pościg za kimś takim byłby bardziej emocjonujący. I jeszcze moje wrodzone czepialstwo - czemu Kate nie zasłoniła okien?! Niby taka dobra pani detektyw, a nie pomyślała, że ktoś może próbować go zabić ze snajperki
- Rick starający się rozwiązać sprawę i poganiający chłopaków był świetny.

OCENA 4/6
 
Dark Shadows - Beginnings Episode 12/209 
- oczywiście, że nie doszło do spotkania Rogera z Burtem. Nie zdziwiłbym się gdyby na początku następnego odcinka wcale nie wszedł do pokoju tylko wyszedł z domu, ale już taka specyfika telenoweli
- rozmowa o duchach i historia Widow Hill - bardzo klimatyczne, więcej takich rzeczy poproszę. Do tego po raz kolejny namawia się Victorię do opuszczenia Collinsport i jest zapowiedź wojny, która przyniesie ofiary. Czekam na kolejny stopień intrygi!
- ojciec Maggie, chcę uciec, ale nie może. Wygląda na najsłabsze ogniowo i to pewnie on poinformuje o przeszłości. Tylko kiedy?
- mam nadzieje, że rozwiązanie pojedynku Rogera i Burta nie będzie banalne. Chciałbym żeby dalej się okazało, że ta dwójka to wyjątkowo godne pożałowania typy, a niewinni (Victoria, Caroline) zostali wplątani w wojnę między nimi, która ich zmieni

OCENA 2.5/6

Dead Like Me S01E08 A Cook
- Saul jako kucharz! Chyba najlepsze sceny w odcinku. Zabawne i takie życiowe. Łatwo kogoś krytykować jak się nie zna całego procesu. Bardzo mi się to podobało. Tak jak to, że kucharz został by przekazać swoje dziedzictwo. Super też było jak Saul mówił ze szkockim akcentem.
- Georgie z psem! Niektóre śmieszne sceny, ale jej brak zdania jest miejscami zbyt denerwujący jak dała się przekonać Daisy. Jednak scena z Masonem w jacuzzi cudowna. Dolores irytująco przerysowana. Nie mogę się do niej przekonać
- historia z zwierzątkami cudowna. Szczególnie jak pokazywano przeszłość. Trochę bez sensu tylko to, że oddała psa rodzinie.
- podobała mi się rozmowa Daisy i George o tym kiedy ludzie są za starzy na śmierć i czy lepiej byłoby gdyby byli młodsi. O za takie coś lubię serial. Brakowało tylko w tym odcinku naprawdę śmiesznych scen śmierci, ale może chodziło by pokazać takie normalne
- dalej brak Roxi, szkoda.

OCENA 3.5/6

Defiance S01E08 I Just Wasn't Made for These Times
- gdyby nie ta łzawa końcówka stwierdziłbym, że odcinek bardzo dobry. Tak bez tego bardzo. Przesadzono z słodyczą na końcu przez co cały wydźwięk był zbyt pozytywny. Już lepiej jakby zostawiono końcówkę kwestii interpretacji. Te sceny z Amandą też denerwujące. Za dużo wątków miłosnych, za mało napięcia seksualnego
- wątek z kosmonautą zamienionym w maszynę do zabijania świetny. I niespodziewany! Serial znowu udowodnił, że całkiem nieźle można się przy nim bawić. Do tego sporo elementów humorystycznych - świetne było jak rozmawiali o Zmierzchu. Jednak bardziej podobały mi się wątki dramatyczne - zatracanie własnej osobowości i przemowa w jaskini o niepoddawaniu się. Tylko to zakończenie...
- cliffhanger chamski, a szkoda. Już tak blisko było żeby nasza pani doktor trochę zdradziła ze swojej przeszłości, a tak mamy epidemię. Ciekawe czy sprowadził ją astronauta. A może to skryty atak Republiki Ziemi? Coraz ciekawszy nam się robi ten konflikt.
- trzeba zapamiętać żeby po sezonie ściągnąć sountrack bo praktycznie co odcinek jestem zaskakiwany dobrą nutą

OCENA 4/6

Defiance S01E09 If I Ever Leave This World Alive
- serio? Plan byłej burmistrz to zniszczenie świata? Fabuła jak z lat 80/90... Jednak mimo wszystko niezły twist z tym, że pani doktor z nią współpracuje. To że ma dużo na sumieniu było do przewidzenia, ale myślałem że będzie to raczej historia odkupienia, a nie robienia jeszcze gorszych rzeczy. Dobrze to mi się podoba. Może też ten wątek pójdzie mocno do przodu skoro Nicolett ma złote kółko
- wątek zarazy nudny - wiadome było ze nikt szczególny nie umrze. Choroba Nolana też nie potrzebne. Ciekawszy był obóz dla Iratian. O co chodzi w ich konflikcie z Castianami? Liczę, że ten wątek kryje całkiem niezłą historię
- słabiej wypada zapowiadany pojedynek na burmistrza oraz poszukiwanie matki i zbliżający się ślub. Ciężko będzie to przetrwać. Jednak jeśli będą takie zaskoczenia jak śmierć Connora to dam radę

OCENA 3.5/6

Hannibal S01E12 Releves
- wyjaśniły się motywy Hannibala - ciekawość. Żaden zawiły i wielopoziomowy plan mający na celu coś osiągnąć tylko zwykła ludzka czy może raczej naukowa ciekawość. By zbadać skutki pewnych anomalii. I jak tu go nie lubić? Nie zdziwiłbym się gdyby nie istniało nic takiego jak przyjaźń z Willem tylko chęć zobaczenia co się z nim stanie. Tak samo jak przebywa ze swoim psychiatrą by zobaczyć jak na niego reaguję i czy będzie w stanie go rozszyfrować.
- Abigail schodzi ze sceny, zostanie na pewno zabita przez Lectera, ale spełniła swoją rolę - wyzwoliła reakcję łańcuchową. Will został podejrzanym i stracił wiele w oczach Jacka. Odsuniętą wszystko podejrzenia od Hannibala. Przynajmniej na razie. Bo coś mi się wydaje, że następny sezon to będzie powolne odkrywanie prawdy tylko w jakim momencie będzie wtedy Will? W więzieniu czy może zupełnie szalony albo może na regeneracji bo przeżyciach z finału?

OCENA 5/6

Hannibal S01E13 Savoureux
-i koniec, po sezonie, jestem rozczarowany, że to już koniec bo Hannibal demonstruje jak powinno się oglądać seriale czyli w pełnym napięciu i skupieniu żeby wiele nie przegapić i delektować się każdym drobiazgiem.
- Hannibal perfekcyjnie zrealizował swój plan - odsunął od siebie wszystkie podejrzenia i wsadził Willa za kratki. Tylko czy na pewno? Will może i siedzi w zakładzie, ale wciąż jest groźny i całkiem możliwe, że pamięta co się działo. Jest też Alana, nie zdziwiłbym się gdyby po tym teście z zegarek zaczęła go podejżewać. Samo finałowe starcie Hannibala i Willa niesamowicie emocjonujące - powolne dochodzenie do prawdy i w końcu objawienie z którym nic nie można zrobić. Do tego ta symbolika łosia przewijająca się przez cały sezon miała zwieńczenie w finale, cieszyły też odwołania do poprzednich odcinków (jednak bawienie się przynętami Willa przez Hannibala nie było wcale tak bezcelowe! )
- wciąż też zostało kilka pytań bez odpowiedzi - co dokładnie wie doktor Bourdet? I dlaczego Hannibal wciąż przed nią tak perfekcyjnie gra? Nie wiadomo też co z Abigail - strata ucha to nie wiele, może wciąż gdzieś żyć i przydać się na później. Chociaż to akurat byłoby nieodpowiedzialne

OCENA 4.5/6

Hell on Wheels S02E09 Blood Moon & S02E10 Blood Moon Rising
- jako, że dwa odcinki wyemitowano po sobie nie będę rozbijał tego i pisał o każdym z osobna. Zresztą i tak nie mam wiele do powiedzenie
- co najważniejsze po tym odcinku kończę oglądanie Hell on Wheels, a przynajmniej to na bieżąco, chyba lepiej będzie więcej odcinków z rzędu. Jednak głównym powodem jest uszczuplenie obsady o dwie ciekawe postacie - Toola i Lily. Bardzo je lubiłem i idealnie pasowały do tego serialu i miasteczka. On miał problemy z żoną, odkupił grzechy i starał się być dobrym człowiekiem i pracownikiem. Ona za to była kobietą po przejściach, próbującą coś osiągnąć w tym męskim świecie, poniżana, ale gotowa do poświęceń by osiągnąć cel. No i stanowiła interesującą parę z Callumem, a ja się zdążyłem do niej przyzwyczaić i polubić. Pozbycie się jej z serialu to ogromna strata.
- najgorsze jest to, że zostawiono wątki które średnio mnie interesują - kłótnie braci Irlandczyków, wątek Lily i Seana, wątek miłosny Avy i Fergusona oraz Duranta i jego żonkę. Jako dodatki to nawet przyjemne elementy, ale za dużo poświęca się im miejsca, a też za mało by poczuć że oddziałują na całe miasteczko, a nie tylko na swój mały światek. Wyjątek jest Durant, ale jego coraz bardzie nienawidzę, a jego żona działa mi na nerwy. Niech gnije w więzieniu 
- podobała mi się końcówka, a w szczególności śmierć Szweda. Kolejna postać z obsady odchodzi, ale po nim nie będę płakał. Już dawno się go powinno pozbyć. Sposób w jaki to ukazano idealny - Bohannon nawet nie miał swojej zemsty, kolejna jego wybranka zginęła, a on nie mógł jej pomścić. Trochę ciężko będzie mu się przekonać do kolejnego związku. Ciekawe za to się zapowiada on jako kierownik. Marzenie Lily się spełniło, ale nie tak jakby tego chciała
- sam odcinek dobrze zrealizowany - od strony technicznej najwyższa półka - westernowa muzyka, uwielbiana przeze mnie zbliżenia i statyczna kamera. Do tego dobrze zrealizowane futurospekcję i widowiskowe (chociaż widać ograniczenia budżetowe) starcie z Indianami.

OCENA 4/6

Person of Interest S02E11 2-Pi-R
-  co za sprawa tygodnia! Na prawdę mnie wciągnęła i miała kilka niezłych zwrotów akcji. Do tego przy swojej niezwykłości nie wydawało się, że jest naciągana. Poza tym lubię takie motywy - geniusz w szkole, ponadprzeciętny nauczyciel i wątki informatyczne. Dramat na końcu zupełnie niespodziewany. Mam nadzieje, że Caleb jeszcze powróci kiedyś bo pasuje do konwencji tego serialu.
- odcinek nawet nie stracił na braku Reesa. Przesiedział w więzieniu, Carter mu pomagała, ale nic z tego nie wyszło. I dobrze bo znaczy to, że następny epizod będzie się skupiał na nim i jeszcze Sam będzie go przesłuchiwała. Robi się interesująco

OCENA 5/6

Person of Interest S02E12 Prisoner's Dilemma
- końcówka odcinka to proste wyjście z sytuacji, którego można się było spodziewać - Donelly nie żyję. Tylko, że nie spodziewałem się, że odpowie za to była partnerka Johna. I niezmiernie się z tego ciesze, że wróciła. W ogóle to odcinek powrotów. Tyle znanych twarzy się przewinęło i trzeba się cieszyć, że tak zgrabnie została poprowadzona intryga. Szczególnie miłe było spotkanie z Eliasem w więzieniu
- tworzenie fałszywego życia i sceny przesłuchań - świetne sceny, emocjonujące i perfekcyjnie zagrane. Żałuję, że tyle odkładałem oglądanie serialu
- wątek Fusco z Karoliną Kurkovą to świetny komediowy przerywnik.

OCENA 5/6

Person of Interest S02E13 Dead Reckoning
-  wow, kolejny doskonały odcinek. Jedyny minus to pozbycie się Kary. Co za szkoda, tak bardzo ją lubiłem. Jednak nie ma co płakać bo się może jeszcze pojawić w flashbackach. Podomykano też sporo wątków - FBI, pogoni za człowiekiem w garniturze, Karen, Snowa. I całkiem zgrabnie otworzono nowe. Co się stanie za 5 miesięcy? Kto był pracodawcą Karen? Co zrobił Finch? Sporo tego i wszystko trzyma się kupy, a stawka rośnie.
- sam odcinek był niezwykle dynamiczny, cały czas jakieś strzelanie i wybuchy oraz życie na krawędzi. I za to lubię ten serial.

OCENA 5/6

Person of Interest S02E14 One Percent
-  tak jak podejrzewałem - nie będą wiecznie ciągnąć głównych wątków i w końcu pojawił się zapychacz. Tylko, że był on bardzo solidny i przyjemnie się go oglądało. Nie przeszkadzało to wcale. I znowu poruszał wątki komputerowo internetowe oraz pojawiła się postać, która może w przyszłości powrócić. Sporo ich w tym serialu, ale to tylko podkreśla jak dobre są te pojedyncze odcinki. Ekscentryczny miliarder wypadł całkiem nieźle, szczególnie jak zaczął się interesować Finchem i Johnem. No i przyjemnie się oglądało jego rozmowy z ochroniarzem. Znowu też było kilka niezłych zwrotów akcji.
- serial nie byłby jednak sobą gdyby nie ruszył kilku starych wątków - Carter tropi mordercę policjantów, a w tle flashbacki z Ingranem. Czyżby ten ostatni miał poprzedzać moment jego śmierci?

OCENA 4/6

Person of Interest S02E15 Booked Solid
- przyjemny odcinek. Zapychacz ale bardzo przyjemny. Odcinek w hotelu, poznawanie brudnych sekretów i w końcu ujawnienie międzynarodowego skandalu. Dobrze pomyślane i wciągające. Fabuła poprowadzono wzorowo. Do tego miło patrzyło się na Mia Maestro. Jednak największy plus i tak za powrót Zoe Morgan. Uwielbiam ją i tyle, świetnie pasuje do Johna. Ich spotkanie w windzie było wzorowo pokazane.
- Carter w FBI? To by było dobre, szkoda że przy tym nie zostano, ale może później. Walka z hirstem była dosyć średnia i myślałem, że ten wątek do niczego nie poprowadzi, ale zaszokowany zostałem na samym końcu - Root się pojawiła! I pracuję jeszcze jako asystentka obecnie głównego przeciwnika Johna. O jak ja się cieszę z tego powodu i czekam na jej kolejne mordercze machinację
- blue screen podczas widoku z kamery - co to takiego? Czyżby działanie Karen przynosiło rezultaty?

OCENA 4/6

Person of Interest S02E16 Relevance
- co za odcinek! Cudowny! Ten serial wysoko ustawiał sobie poprzeczkę jeśli chodzi o jakoś odcinek i tym epizodem ją jeszcze raz przesunął. Fenomenalny pomysł i jeszcze lepsze wykonanie. Przedstawienie nowej postaci i poświęcenie jej całego odcinka to ryzykowny pomysł, ale się opłaciło bo Shaw można polubić od pierwszej sceny, a potem stosunek do niej przeradza się w miłość. Taki żeński John tylko bardziej bezwzględna i zajmująca się istotnymi numerami. I jeszcze ostatnie sceny z jej udziałem! Czekam na jej kolejne pojawienie się jej występy są brawurowe. Ten odcinek był niesamowicie intensywny i pełen akcji i nie wiadomo kiedy zleciała całość.
- jakby tego było mało jeszcze w to wszystko wmieszała się Root. Jest przerażająca i za to ją uwielbiam. Tylko czekać na jej ponowny występ

OCENA 6/6

Person of Interest S02E17 Proteus
- zapychacz i to nudny. Lubię tego typu odcinki z zamknięciem w pewnym miejscu i poszukiwaniem mordercy, ale tutaj wyszło to dość przeciętnie, a do tego wybrano najłatwiejsze rozwiązanie - mordercą okazał się agent FBI. Kilka fajnych scen się trafiło, ale ogólnie było nudnawe
- niestety nie ruszono też żadnych z pobocznych wątków. No może tylko chłopaka Carter, ale tego akurat nie lubię. Liczę, że następnym razem będzie lepiej

OCENA 3/6

Person of Interest S02E18 All In
- no niestety znowu zapychacz. Historyjka lekka, przyjemne, z momentami, ale ogólnie nie warta zapamiętania. Miło jednak, że pojawił się Leon szczególnie pierwsza scena z nim była niezła, a potem jak opłakiwał Candy. Coraz bardziej go lubię i takie epizodyczne występy pasują
- zbliża się koniec sezonu i coraz więcej miejsca dostaje HR, niedobrze bo średnio to lubię. Jednak może zakończą ten wątek? W sumie najwyższy czas na to. Śmierci Szymańskiego szkoda, ale teraz Carter zacznie zadawać niewygodne pytania.

OCENA 3/6

Suburgatory S01E09 The Nutcracker
- takie to sobie. Nic specjalnego I mało śmieszne, a przeczuwałem to już po samym początku. Zerwanie z Zoe przez Internet? Żenujące. I jeszcze wykorzystanie swojej córki jako wymówki. Co dziwne, Tessa nie miała nic przeciwko.
- przyjęcie też takie sobie. Nauczyciel denerwujący, a Noaha chyba nie lubię. Sceny z Lisą takie sobie. Jedynie dobre było jak nauczycielka się załamała po pocałunku Georga z Dallas. Szkoda też że już skończył się wątek z Zoe. Po poprzednim odcinku myślałem, że będzie to coś dłuższego

OCENA 3/6

True Blood S06E01 Who Are You, Really?
- wampiry wróciły! Od jakiegoś czasu nie oczekuję wiele po tym serialu i dobrze się bawię. Jak na produkcję typowo rozrywkową z przymrożeniem oka dobrze się spisuję. I taki też był ten odcinek. Wybuchowy na początku, dużo akcji, spięcia w grupie, trochę żartów, dramatów i rozczarowań. I świetnie się to oglądało. Jason głupi jak zwykle, Nora waleczna, a Pam z Tarą są świetne. Sookie i Eryk tylko bez wyrazu, ale i tak jak się ich ogląda nie można wiele zarzucić
- Bill wrócił? Kim on jest teraz? Czy to tylko gra czy może chwila wolności? Czy jest opętany przez Lilith czy zmienił się na dobre? Ma jakiś wielki masterplan czy będzie cały sezon improwizował. Pytań jest dużo i czekam by się dowiedzieć jak to się rozwinie
- Warlow się pojawił we własnej osobie! Takie miałem przeczucie, że to on jak Jason wsiadał do niego do samochodu. Wyjaśniło się też kim jest - jednym z pierwszych wampirów. To się narobiło złych w tym sezonie. Billith i Warlow. Krew się poleję
- wątki Andyego i Alcide nudne. Chociaż te małe dziewczynki na końcu przerażające. Słabiutkie były też sceny z Samem. Dobrze, że przynajmniej Luna nie żyję bo to jedna postać mniej. Ciekaw jestem jak świat zareaguje na zmiennokształtnych

OCENA 4/6

Zero Hour S01E04 Chain
-  tyle debilizmów, głupot, nielogiczności i niespójności fabularnych co było w tym odcinki to głowa mała. Nawet mi się ich nie chcę wymieniać wszystkich. Mój faworyt to Vincent, który po postrzeleniu w Indiach znalazł się w USA. Spoko, to nie problem przelecieć samolotem taki kawał. W ogóle jakoś dziwnie działa w tym serialu czasoprzestrzeń i czas mija wtedy gdy twórcą to pasuje. Kolejne zagadki i twisty fabularne żałosne, a jakbym chciał to co scenę mógłbym się do czegoś przyczepić. W ogóle nie zdziwiło mnie też, że Layla okazała się zła i coś kombinuje. A to że wszystko jest ze sobą w tak naiwny sposób powiązane to tylko mały szczegół. Padłem też jak dowiedziałem się co jest w skrzynce - krzyż na którym zginął Jezus. Nieprawdopodobne. I jeszcze posiada on boskie moce. Aż się boję pomyśleć co będzie dalej
- niemiecki akcent w retrospekcjach jest wyjątkowo żałosny...

OCENA 2/6


Obejrzane odcinki - 19
Najlepszy odcinek - Person of Interest 2x16
Najgorszy odcinek - Zero Hour 1x4